IT WAS ALL A DREAM

Eigenlijk gebruik ik het woord ‘bucketlist’ liever niet want ik heb er een bepaalde associatie bij. Laten we het voor het gemak en mijn bijgeloof maar ‘the wish list’ noemen. Front row zitten bij een Chanel show in Parijs, een vlucht in een privé jet, dat soort dingen. Maar een kinderhand is gauw gevuld en ik ben ook heus wel blij met de kleinere dingen in het leven. Het moge inmiddels duidelijk zijn, zip linen is daar niet één van. Wat wel in de top 10 van the wish list stond was het maken van een ballonvaart. Foto’s van collega’s die zo’n ballon tripje hadden gemaakt in Mexico City popten steeds vaker op in mijn feed en het begon bij mij ook te kriebelen. Dit.wil.ik.ook! Eigenlijk is deze trip ook heel vet om te doen in Cappadocië, Turkije. Maar hey, over de piramides van de zon- en maan in Mexico vliegen will do just fine! Heel toevallig werd ik laatst tijdens een stand by duty opgeroepen voor een vlucht naar Mexico City. Maar helaas, wat ook weleens gebeurt, niemand van de crew had zin om wat te ondernemen. Echter een paar weken later was er een herkansing want er stond nog een vlucht naar Mexico in mijn rooster. Kon ik deze keer wel het tripje aftikken van mijn lijst? Vamos a ver!

We reden door een pittige regenbui, gaat deze trip nog wel door?

Na ongeveer 12 uur vliegen kwamen we vrij gesloopt aan in het hotel. Maar voordat we konden genieten van een welverdiende nachtrust moest er eerst een tour geregeld worden. Voor de volgende dag zat de ballonvaart al vol maar de dag daarna was het geen probleem. We moesten om 05:50 verzamelen in de lobby en om 06:00 sharp werden we opgehaald. Onderweg kwamen we alleen in een pittige regenbrui terecht en zag ik de kans om een ballonvaart te maken steeds kleiner worden. Na aankomst bij het station (en na heel wat positieve affirmaties gedaan te hebben) was het droog. Maar nog steeds niet zeker of de vaart wel door kon gaan. De wind stond verkeerd en de situatie werd per minuut gemonitord.

Ready for take off

Groen licht! Het was eigenlijk de bedoeling om de vaart met zonsopgang te doen maar door het wachten vanwege het slechte weer was deze inmiddels al op. Nog een kleine tegenvaller: door de wind gingen we niet over de piramides heen, wat wel de bedoeling was. Maar dat mocht de pret niet drukken, I mean, ballonvaart…hoe vet?

Piramide van de Zon en de Maan in Teotihuacán

Dan maar uit de verte. Op links de piramide van de zon en rechts de kleinere, van de maan met daar tussen de avenue of the dead. Wist je trouwens dat mijn eerste trainingsreis bij de blauwe zwaan, 11 jaar geleden, naar Mexico City was? Ik ben toen met mijn maatje (cursusgenoot) naar deze piramides gegaan en heb boven op de piramide van de zon gestaan. Feeling nostalgic..

Haha! The fashion, the awkward pose, the white t-shirt, the hair, the climbing a pyramide on flipflops! #throwback 🙈

Magisch..

Magical.. zo blij en dankbaar dat ik dit mocht doen. Ondanks dat je met acht man, dicht op elkaar in zo’n mandje hangt voelde het heel vredig. Af en toe alleen het geraas van de hete lucht die de ballon ingeblazen werd (ik was wel even bang dat m’n afro gefrituurd zou worden maar het is goed gegaan 😅).

De piloot checkt of we nog de goede kant op gaan.
Happy camper

In tegenstelling to Costa Rica, all smiles in Mexico. Gelukkig geen last van hoogtevrees en dit was een van de tofste tourtjes die ik tot nu toe heb gedaan. Na ballonvaart van een klein uurtje was het weer tijd om te landen. Na een niet geheel zachte landing (tussen de cactussen 😅🌵) werden we opgehaald en was het tijd voor een echt Mexicaans ontbijt. Tijdens het eten kregen we ook onze ballonvaart certificaat en kon ik officieel deze goal ook van mijn ‘wish list’ aftikken.

Wat staat er nog op jouw wish list?

xx Mishanou

2 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *