Zet mij in Hong Kong, LA of New York neer en ik weet alles blindelings te vinden. De hipste vintage winkels, adresjes voor de boodschappen, de beste koffietentjes en organic sapjes. Vaak heb ik ook genoeg tijd om alles te bezoeken. Op Europese steden ben ik iets minder ‘los’ (en heb ik minder tijd om te besteden). Vaak betrap ik mijzelf erop dat, hoewel ik de nodige research heb gedaan, toch een beetje als een kip zonder kop door de straten loop. Zo ook in Barcelona. Eindelijk eens een super lange layover. Maar ondanks een ’to visit’ lijst, tips van collega S in mijn achterhoofd en een (eeuwige) Instagram- doel kon ik niet helemaal mijn draai vinden. Toen mijn Insta doel in duigen leek te vallen dacht ik, ‘ok, get over yourself’ en ben ik gewoon maar gaan lopen om opzoek te gaan naar leuke wijkjes. Kijk je mee naar het resultaat van mijn mini Barça diary?
De Nederlandse kunstenaar TOSHY, die ik al een tijd via Instagram volg, had een week voordat ik naar Barcelona ging een super vette graffiti geplaatst in het skater Parc Tres Xemeneies. Thema: LOVE NOW (heel toepasselijk voor de huidige tijd) met heel veel rood, roze en hartjes (alles wat ik leuk vind dus). ‘Share love to connect’. Past helemaal in mijn straatje en hier wilde ik ’the ultimate selfie’ maken. Ik kreeg van hem de exacte locatie door maar daar aangekomen was er helaas al overheen gespoten, mêh..
…dus dan maar een ander muurtje om te ‘grammen’. Met veel roze..dus ook goed.
Verder met mijn missie. Een bezoekje naar het up and coming wijkje El Raval stond op de planning. Je weet dat een plek happing is (of gaat worden) als je opeens een hip hotel tegenkomt. Hotel Mimic heeft trendy maar minimalistische kamers (of vraag naar een ‘Grease, the musical’ kamer als je in een gekke bui bent) en ook nog eens een heerlijk dakterras voor cocktails en goed uitzicht. Carrer Arc Del Teatre 58.
Voorheen was El Raval een wijk waar je vooral niet naartoe moest. Nu poppen er steeds meer leuke eet- en koffietentjes op. En zitten de terrassen lekker vol locals. En is het zelfs de thuishaven van Barcelona’s meest beroemde kat, El Gato de Botero. Na vijftien jaar rondzwerven heeft het kunstwerk van Fernando Botero eindelijk een thuis gevonden in de Raval buurt. Aan het einde van de Spaanse avenida, die meer als een catwalk aanvoelt, (zien en gezien worden) staat Barcelona’s bolle vriend.
Not a cat person..maar cute is hij wel.
Stop! Tapas time! Wat ik basically altijd neem wanneer ik in Spanje ben. Pan con tomate, soort bruschetta met heul veel knoflook, (sorry passagiers). Tortilla en manchego kaas (had ik al opgegeten..).
Terras, terrasverwarmer (alleen even aanzetten), good food= me happy. Even een break bij tapas bar Barraval, Carrer de l’Hospital 104.
Ik heb een enorme allergie voor ‘Kalverstraten’ dus Las Ramblas ben ik heel snel overgestoken om naar Barrio Gotico te gaan. Tuurlijk zit je in een zijstraat van een beroemde winkelstraat ook wel tussen de toeristen maar het was er een stuk minder hysterisch. In deze smalle straatjes ben ik veel kleine boetiekjes en kelim- en leer speciaalzaken tegengekomen.
Een leuke bijkomstigheid van ‘als een kip zonder kop rondlopen’ is wel dat je altijd tegen iets leuks aanloopt. Al een tijdje was ik opzoek naar deze zilveren sterren voor een zoveelste ‘DIY’ project. Online had ik geen succes (want ik moet alles natuurlijk gisteren hebben) en ik had er zelfs een vlucht naar Shanghai voor aangevraagd (maar niet kunnen vinden dus). Maar in Barça, of all places, zo tegenaan gelopen! #soonontheblog
Barcelona is net een openlucht museum. Als je niet persé Zara, Bershka of Pull and Bear (toch goedkoper dan in Nederland) hoeft in te duiken dan kan je nog altijd gewoon rondlopen en genieten van de mooie gebouwen.
Vogue is cool in all languages. Vast prik, altijd even meenemen een (goedkope) exemplaar van Vogue España. In Spanje zitten de fashion magazines altijd in grote pakketten want er zit altijd een leuk cadeautje bij. En hoe vet is deze cover?! La reina de Africa (de koningin van Afrika).
¡Hasta la proxima!
xx Mishanou
